Vrijdag 3 maart 2023 bereikte ons het droevige bericht dat Herman Hendriks op 65 jarige leeftijd is overleden. Jarenlang heeft Herman gestreden tegen de vreselijke ziekte die hem ruim 12 jaar geleden in zijn greep kreeg. In de beginjaren leek hij de strijd te winnen maar de laatste maanden, met vele ziekenhuisbezoeken, moest Herman met pijn in zijn hart constateren dat hij deze strijd niet ging winnen. Het leven dat hem zo lief was kwam tot een einde.

Velen kennen Herman als leider van Pax 1 of als kelner/gastheer in horecagelegenheden in Hengelo Gld of etablissementen in de buurt.

Het voetbalspel had altijd al zijn warme belangstelling, niet als voetballer maar als fervent supporter. Met zijn agrarische achtergrond (varkensboer) konden de Superboeren uit Doetinchem rekenen op zijn steun, de D’ran mentaliteit paste bij Herman. Ook bezocht Herman vele wedstrijden van Oranje in binnen- en buitenland, veelal als rasechte supporter in oranje outfit uitgedost en natuurlijk op zijn karakteristieke oranje klompen.

Geboren en getogen in Baak kwam Herman eind jaren negentig bij het roemruchte Pax uit Hengelo Gld. Daar vervulde Herman de rol van leider. In de glorie jaren van Pax 1, in de eerste klasse van het amateurvoetbal, ondersteunde Herman de diverse trainers en verrichtte hij alle werkzaamheden die tot het takenpakket van een goed leider behoren. De ‘warme’ en betrokken contacten met de spelers en mensen in het algemeen waren zijn belangrijkste drijfveren voor zijn leidersrol. Met trots ontving Herman de tegenstanders van Pax 1 op het mooie sportcomplex aan de Elderinkweg.

Legendarische herinneringen zijn er aan de jaarlijkse uitjes van Pax 1. In de vroege ochtenduren werd Herman, gekleed in badjas, door de taxichauffeur afgeleverd bij het hotel zodat hij daar op tijd kon aanschuiven voor het ontbijt. Voor een feestje, bij voorkeur opgeluisterd met een optreden van het Hanska Duo, was je bij Herman aan het juiste adres. Zondag 27 november 2022 vierde Herman het leven met een feest bij Flophouse in Toldijk. Lieve vrienden om hem heen die Herman de rijkdom van het leven gaven.

Het leven bestond voor Herman echter niet alleen uit feestjes. Tegenslagen kwamen ook op zijn levenspad, waarbij zijn ziekte de grootste was. Altijd belangstelling voor het welzijn van zijn medemens en af en toe teleurgesteld zijn wanneer dit niet wederkerig bleek te zijn. Hoe moeilijk het soms ook was, vol vertrouwen doorstond Herman de vele onderzoeken. Je hoorde Herman nooit klagen, ook niet wanneer de arts weer met een slechte boodschap kwam. Deze positieve inslag was kenmerkend voor Herman.

Een sociaal bewogen man, met een duidelijke eigen mening, is niet meer. Wij zullen Herman missen en de mooie herinneringen aan hem koesteren. Wij wensen zijn moeder, Nicolai, naaste familie en vrienden heel veel sterkte om dit grote verlies een plek te geven.

Uuteindelijk kump ut d,r op neer
“Bij leaven moi’t um lappen”